ezaumen (
V-gip ap. Etxba Eib
).
Juicio, entendimiento, mente, inteligencia.
"
Jaungoikuak emon zeskun sensuna edo ezaumena, sarri gauzak illuntzeko
"
Etxba Eib.
v. ezaguera, ezagutza.
Eman dizue adimentua edo ezagumena beragan pensatzeko eta bera ezagutzeko. Gco I 394. Abereak ezagumena baditek; guk orkatz eiztariok bazekiagu. Goen Y 1934, 94. Iainkoaren on-doaien iario ori, animaren belarrian, ots, ezagumenean ere sumatzen da. Or QA 181. Mediumak kristalezko borobil batean ikusten ditu [...] araugaindiko ezagumenak ikasten dituen berriak. Mde Pr 324 (345 araugaindiko ezagumenaz). Nere ezagumena ta mihia ez al zitezken gauza obeetan erabili? "Ingenium et lingua mea". Or Aitork 32. Iesukristo gizon osoa nenkusan, ez gorputz uts, ez eta gorputz bizia ezagumenik gabe. "Corpore sine mente animum". Ib. 178. En DFrec hay 2 ejs.
azpiadiera-1.1
Conocimiento, consciencia.
Gero, korde gabetu naiz, ta ezagumena berrartu detenean, emen nindagon, nere lagunen artean.
TP Kattalin 196.