2.
(H),
eskatatu. (Part. en función de adj.). Cubierto de escamas. Arraiak ezkatatuak jaiotzen dira, ta animaliak beren soñekoarekin; gu gara, gu bakarrik larru gorrian [...] jaiotzen garanak. MbOtGai I 12.
Kobrezko kaska bat zuen buruan, eta gerruntze eskatatu bat soinean. Dv1 Reg 17, 5 (Ol, Ker ezkatazko, BiblE ezkamadun
).