(V-ger ap. A
),
endakatu (V ap. A
),
endegatu (AN-erro ap. A Apend
).
Degenerar.
"
Endakatu (degenerar), de enda (casta, raza)"
AG 2336 (escrito hacia 1896).
Endekatu zer izango da? Izatea galdu ta izen utsa eukitea. Euskaldun endekatua ta sagar arduna ta urratx azal-utsa [...] antzekoak dira.
A Ezale
1897, 409a.
Erdaldun eta euskaldun endekatuak.
EEs 1920, 26.
Seña maite eztaunik bai-ete? Endekaturen bat ezpa-da, eztogu uste.
Euzk I 194.
Erri ori endekatuta.
GMant Y
1933, 188.
Griña txarrak osoro endekatuta, konkortuta edo menberatuta ez daben gizona.
Ibarg Geroko 15.
Gizonetan, danik endekatuenak bere, On Utsaren izpitxoren bat ikusi izan daroa.
Ib. 11.
Eresi onen erosta bere / ur tanta orrein antzean / entzule barik geratuko da / amaibako negarrean / endakatuen artean.
Atutxa Mugarra (ap. DRA
).
Fruktuak, gozo iatorra aztuta, endekatzen zaizkio.
Ibiñ
Virgil
83.
En DFrec hay 3 ejs. de endekatu y uno de endakatze.