1.
(
AN ap. A
; Lar,
Añ).
Asalariar, contratar, emplear.
"Assalariar"
Lar, Añ.
Aunque Azkue cita el ej. de Lizarraga de Elcano, da la acepción de "alquilar". v. alokatu
(2)
.
Lotsatu ziran zeramatenak ill zekioten [Jesus] bidean eta alogeratu zuten gizon bat Cirene deitzen den erri batekoa.
LE Urt 49 (ms. 18v alokatuzúte).
(Part. en función de adj.).
"Ajornalado"
, "assalariado", "assoldado" Lar.
2.
(Lar, Añ, H).
Alquilar.
"Destajar, dar o tomar la obra por un tanto, onenbestean alogeratu
"
Lar.
v. alokatu.
Urira etorri zan bizitzera ta etxe bat alogeratu eban.
Or Tormes 9.
Diruetxetako kutxa alogeratuetan dagon diruak.
"Cajas de alquiler"
.
EAEg
7-2-1937, 1003.
Etzegoan orduan egungo taxien antzekorik, baña bai beribiltzainekin alogeratzen ziran automobilak.
Osk Kurl 42.
3.
Alojar.
Beren oñetara juaten ziran gaztiak munduari agur egin naiaz, nai zituzten nun-ere-bait alogeratu.
Bv AsL 205.