1.
(BeraLzM, ADBols). Duplicar, redoblar. Bai, urte onak bikoiztu egiten dituzu noski. EgutTo 23-10-1924 (ap. DRA). Pozaldietan poza bikoiztu ta atsekabietan barruko mingotz ta oñazea arindu. Ibarg Geroko 41 (ap. DRA). Bikoiztu ta irukoiztu bedi ezpata ilketaria. Ol Ez 21, 19 (Ker bikoiztu; Dv ib. 21, 14 bikhundu). Ikus ezazu, ordea, lerroa oraindik deritzazun bikoizturik datekenik. Zait Plat 65. Eguzkiak, etzaterakoan, aunditzen ari itzalak bikoizten ditu. "Duplicat umbras". Ibiñ Virgil 35. Egoa eta euri-iasa bikoizten dira. Ib. 76. Berendia ao-zabalik, errixumearen mailatik asi eta senatoreen mailataraino bikoiztuz dioan txalotsarekin. "Plausus [...] gemitatus". Ib. 92. En DFrec hay 4 ejs.
sense-2
2.bikuztu (V-gip), bikioztu (V-gip). Hacer doble, formar dos elementos otro compuesto. "Bikuztu, biez bat ifiñi: fillaria eitteko [...]. Bikioztu, poner en doble (el hilo)" Iz ArOñ. Horrela, ukigai oro "gogo-gaiez" bikoizturik legoke. MdePr 327.
sense-3
3."
Bikuztu (V-gip; FSeg), emparejar"A.
Cf. bikoitz (II, 1). Juli ta Balerene, bein ta betiko, / Gaur bikoiztuko dozak alkar maitatzeko. Enb 146.
Datorrelako beren maitiaz / Bikoiztuteko uste betiaz. Ib. 203.