1.
(BN, S; O VocPo, SP→Dv, Aq 1125 (G), H, Foix),
orbein (-beñ Gèze Foix),
ormain (G-azp-to-bet)
Ref.:
A (orbain, ormain);
Lh;
Iz To (ormaiña)
.
"Cicatriz"
A.
v. orban
(2).
Ederrik gaitz dena duzu / berhala, nol esne' uluzu, / denean edo sagarra harzu, [...] edo anderauren begitartea, / pikot' orbainez net bethea.
O Po 17.
Haurzaroko orbaina ezaba daite gaztaroko.
O Pr 223.
Jesusen zauri eta orbain preziatuak zure ihes-lekhutzat hartzen badituzu.
Dv Imit 72 (ap. DRA).
Zauriaren orbaina da.
Dv Lev 13, 23 (Bibl orbaina; Ur postilla).
Nere begitarteko erexa ta ormain zatarrogatik, ez nardatu, arren.
Zait Sof 113.
Ormain (cicatriz) egin-berri bat zeukan arpegian oraindik gorri; ormain au, alde bateko bekaiñan asten zitzaion.
Etxde Itxas 164.
2.
+
orbeñ
(Dv (S)). Mancha. v. orban.
Beltz mutur zuriekin; zuri orbain beltzekin; gorputz guztiz beltz; uher, orbain zuriekin; eta zenbait, gorputz guztia zuri ziren.
Mde Pr 90.
"
Ormaiña, el lunar; ormain bat
"
Iz To.