1.
(V-ple),
burureango (V),
bururiengo (V-m)
Ref.:
A;
A Morf 124
.
"Jaqueca"
A.
Burureangoa edo txaketena kentzeko, esne otzetan arizko zapi zuri bat busti ta axe buruan ipinten da.
(V-gip)
"La jaqueca"
.
A EY IV 234.
2.
"(V-m-gip), el supremo, el más próximo a la cima, cabeza, etc."
A.
Gizon batengan beste zenbait gizon bil eta biribil ditezenean, orduantxe zenuke bururengoa. Bestetara esan: gizon ainitz eta agitz bat eginik, gizon aundia gertarazten omen da.
Zait Plat 5.
Amarrekoaren bururengoari zegokiola, ibilian ibiliz dabiltzan izarbelak ere amar omen ziran.
Ib. 57.