1.
(Interj.).
Alto.
Halto, adixkidea! ez duzu aditzen? Pasaportarik gabe ez da hemen sartzen!
Elzb Po 209.
Atera zaiote sasi tartetik guarda bat, ikusirik emakumeari aurrian bultu alako bat, ala diyo: Alto! Zer daramazu or?
Iraola 38 (v. tbn. 39).
v. tbn. Ugalde Iltz 16.
2.
(Sust.).
Alto, orden de detención.
Bordako atarira eldu bezain laster, bota zien lapurrak alto ikaragarri bat.
Bv AsL 108.
Altoa botateaz / txoferra ernegetan.
Ayesta 131.
ALTO EGIN.
a)
Dar el alto.
lako batean, naiz armadun gizonak an egon, abiatu ziran piskaban piskaban aurrera; eta nola asko baitziran, etziran xaldarmak alto egitera atrebitu.
Goñi 74s.
Alako batian "alto" egiñ giñon kabuari. --Zer dezute, mutillak? --galdetu zigun berak. --Eztegula oinkada bat ere eman nai, jakiñ gabe nora eta zertara goazen, erantzun giñon.
Urruz Zer 52.
b)
Detenerse, pararse.
--Errenta aundia izango da ordaindu bearra; baña, urteak pasatzen diranean, gurea. Gañera, gauza gora ta gora dijoa [...]. --Noizbait alto ere egin bearko du.
TxGarm BordaB 168.
Lengo urterik ona / bajeza itzela, / alto egin bearko, / txarto naz bestela.
FEtxeb 133.
(Con egin elidido).
Iritxi baiño lentxeago, iru bat metroko malda igo bear eta idiak alto.
JAzpiroz 18.
Gurdia kargatu ta etxerako bidean alto.
Albeniz 28.
ALTO EMAN.
Detener, hacer pararse, dar el alto.
Eta zuek, alto emanaz, guziak arrapatuko dituzute.
Alkain 127.
Mantxo-mantxo gora, eta mikeleteak ere bai, Berastegi aldera jiratzean alto emateko.
JAzpiroz 31.
An bide artan pasatzen as ita, alto eman zion Jazintoren semeari Joxe bide-jabeak.
BAyerbe 59.
Onek alto emon eutsen eta beragaz juan ta berak batu andik aurrerago egozanak.
Gerrika 200.