Interj., euf. de arraio. v. arrano
(2).
Arrania! Leziyo polita erakutsi nazu.
Sor Bar 16.
Eztu iñork nik beste zama jasoko, arrania.
Ag EEs
1917, 201.
Aranzibia azpiratuko duanik ezta jaio, ez arrania!
Ib. 172.
Ankak lotuta dauzka baño eziñ arrapatu det... Arranea! Gure Jaungoikua! Au da komedie.
Ayerb EEs
1917, 201.
(En oraciones interrogativas, o de forma interrogativa).
Nagusiak, oartuz, dio: "Zer arrane!" / Pellok: "Jorra dugula uste dezakete".
"Qué caramba"
.
Or Eus 284.
Zer arrane egiten dute toki oietan mendiak eta sakonak bear dan añean oiandu ta basotu gabe, zuaiztiak jarri gabea?
Munita 25.
(Como calificativo).
Nere arreba, oraiñ ere, lengua dago arraniori, ardit batengatik urkatuko litzake.
Moc Damu 30.
ARRANEAN,
ARRAINEAN
(Interj.).
Arrainean, alkatea! Ez dauzkak sudur makalak!
Ataño
TxanKan
49.
ARRANEAREN.
Del demonio.
Bazijoan amonatxoa, bazijoan baserrira, neskatxa gaztea baño pixkorrago, ardatza baño tenteago, bere artean mintzatzen, bazegoan gaiata. Arranian albistea!
Ag G 267.
ARRANE-ARRANEA.
Interj., intens. de arrane.
Ederki jasotzen ditu atzeko ankak! Arrane arrania!
Ag G 356.
Bereala etorriko naiz, arrane-arranea.
EgutAr 6-9-1956 (ap. DRA
).
ARRANEK EZIK
(Interj.).
Aize otza zegoan, arranek ezik!
TxGarm BordaB 49.
Arranek ezik, etzeukan belarrietan zikiñik!
Ib. 121.
ARRANE-POLA
(Interj.). v. ARRANO-POLA.
Zuen Iñaxiok orrelako etorria baleuka itzegiten, ez luke iñoren bearrik andregaia billatzeko, arrenepola!
TxGarm BordaB 179s.
ARRANETAN
(Interj.).
Arranietan! Txanpaña edatiarren, belarri bat emango nikek.
Ag G 167.
Zolia du mingaña, azkarrak dauzka beso ta biatzak. Bai arranietan.
Ib. 183.
Arrantzaka, bai, arranetan! / Nonnai da txapeldun.
JKort EuskOl
1931, 30.
Nork ezituan ezagutzen, arranetan!
Erkiag Arran 44.
(En oraciones interrogativas).
Begiz ikusten degun gauza da, / zer arranetan ukatu... / Orru galantak egiñagatik / jenderik ezin mudatu.
Basarri 163.