1.
(
G, AN ap. A
; Dv).
Caprichoso, veleidoso.
"Extravagante, caprichoso"
A.
Naikeriak, mota ta malla askotan banatuak daudela; etengabeak eta aldizkakoak, aldartetsuak eta eratuak, ozte xearenak eta jakintzarenak bai-dirala.
"Continuas y por intervalos, extravagantes y arregladas"
.
Zink Crit 31.
Iratxo au bitxikeri utsetan dabilla; arako buruarin gogo-aldartetsu deritzoen ua da.
'Esprit-Fantastique'
.
Or Mi 74.
Tira, tira, gorotz-aitzur zarra! erantzun zuen gogo aldartetsuak.
Ib. 75.
Au esanik eta irri-karkara zeriola itzali zen gogo aldartetsua.
Ib. 75.
Pozak darabiltz [kaiuak] orren / aldartetsu ta zaleki, / girringa ta txioka, / jolas-irabioka, / ondoren berriz... plaxt, jetsi.
EA Txindor 27.
Erri aldartetsu orren ioera.
Zait Plat 116.
Mutillak, arengan, artu ta utzi bizilagun aldartetsua besterik ez dakus.
Erkiag BatB 172.
Cambiante, inestable.
[Lizardiren] gogo erne, beratx eta irrikor, bare eta aldartetsuak, eguzki eta laino, eta hodei ñabarrak zeruan barrena lasterka, opa zuen bizi eta heriotza hortxe dago.
MIH 175.
2.
Humorístico, cómico.
Ipuin asmutsuak, ekanduzkoak, erri askotakoak, aldartetsuak eta irakurgaiak.
"Cuentos [...] humorísticos"
.
A EY II 9.