(Lar, Añ),
resistitu. Resistir, oponerse (con aux. trans).v. iharduki. Klaroki ageri denzat ezen eztela deus haren bothereari resisti ahal dezakeonik. LçIns E 5r.
Halakotz potestateari resistitzen draukanak Iainkoaren ordenanzari resistitzen drauka; eta resistitzen dutenék bere buruén gainera damnazione erekarriren duté. LçRom 13, 2.
Ez da posible iñork aren majestadeari ezer eragoztea eta ezer resistitzea. OA 22.
Zure borondate guziz poderosoari erresisti diozakeanik ezta. CbEg II 107 (Dv LEd 194 iharduk diozokeenik).
Erresistitus, trabajátus ta kuidátus iragazizúte biktoria. LEProg 114.
Badea neor barneko mobimendier edo grazia aktualen inspirazioner erresistitzen edo kontra egiten dienik?CatLan 64.