(V ap. A
; Añ),
hegope,
egabe (V-ple ap. A) . (En casos locales de decl. sing.).Lugar bajo el ala; (fig.) amparo, protección."Asilo", "protección" Añ.v. hegalpe. Tr. Exclusivamente meridional, documentado desde mediados del s. XVIII.
Olloak bere egope beroan bere txitak bezala. MbIArg I 115.
Zure mendean ta egapean. GavS 3.
Ama Birjiniaren egapera. CrIc 75.
Estalpetu gaizuz zeure egapean. AñEL1 98s.
Sendo zagoz, España, / bere eskupian, / ez zaitez bildur izan / bere [Birjina Amaren] egapian. FrantzesB II 28.
Gordetzen ditu [txitak] egopean. AA II 74.
Bederatzi korutako Aingerubak bere egopian dauzkana.
SMSerm
196.
Nafarroaren egopean arkitzen zan Gipuzkoa. IztC 282.
Bere egape gozuan / Jarri ezkero gu. UrMarIl 127.
Egape artan. ABAmaE 60.
Oilo amaloka baten egapean. AArdi VII.
Txitatxoak egopean. EchtaJos 9.
Aingeru-zaindariak bere egopean estaltzen zaitu. ArgiDL 39.
Onela ustu zan Usauriko elizaren sabela; txitoak joan zitzaizkion egapetik olloari. AnabUsauri 5.
Amaren egopean. SMitxAranz 205.
Aren egopean gordeko zara. KerPs 91, 4 (Dv hegalpean, Ol bere egaz estaliko, Or bere egalez gerizatuko).
Beti egopian egoten aspertuta, azpitik urten da lepora igoten daben txitak legez. Gerrika 243.
v. tbn. Astar II 279. Ir YKBiz 293.