1.
(V-m-gip, G-to-nav ap. A; BeraLzM),
ezertarako. "Hábil, diestro"A.
"
Ezertako gizona, hombre útil, de valía"BeraLzM.
"
Ezertarakoa, 'para algo' capaz. De rompe y rasga. Ezertarakoa da gazte ori: emprendedor?"SMuj.
Aur bizi ezertako edo askotakoa ta donzellatxo begiratua zan. CbEg III 364.
Dulabre ta ezertakuak dirian otseiñak, arin egin biar ditube gauza guztijak. MgPAb 55.
Bere anditasuna ta egite ezertakua?fBIc II 296.
Bere bijotz leijala ta ezertakua. Ib. 292.
Erregeak gizon jakintsu eta ezertako bat autu beza. Lard 53.
Neska-koskor ezertakoak, trapikak izan oi dira. IñarraEzale 1897, 340a.
Nunbait aurkitu ebazan parasma batzuk [...] sareak egiten guztiz errime ta ezertakoak. AEzale 1899, 6a.
sense-2
2.(Con negación sobrentendida).Inútil, insignificante.v. ezertarakoez. Kriatura zantar ezertako bat. AñEL1 156 (
EL2 170 ezetarako ez bat (v. fe de erratas)).
Arerio ain pitin ezetakoak [iñurriak] maskartuten badituez aretxik sendoenak. AñLoraS 108.