apaindasun.
Elegancia; gala, adorno.
v. apaindura.
Ain zara bada galanta Ama, / apaintasunez ain betea, / lorategi bat ain ederra ze, / Paradisua baino obea.
AB Ezale
1897, 29a.
Ludi apaindasun gezurrezkogaz / etzaitezela txoratu.
EEs 1917, 63.
Ala salatzen zun, beintzat, zegian bizitza lasaiak eta nunai agertzen zun apaindasunak.
TAg Uzt 66.
Emakumeak bere apaintasunak gizoneri erakusten.
JAIraz Bizia 61s.
Boza kaskarragoa ta lenagoko apaintasunik gabea izanarren.
Etxde JJ 274.
Ernemiñak aldatuz ere soroek atseden ar dezakete; artean, naiz-ta irauli ez, lurrak eztu bere apaintasuna galtzen.
"Gratia terrae"
.
Ibiñ
Virgil
71.
Nolaz esango nizuke aren apaintasuna?
Berron Kijote 184.
Egungo trakeskeriatik bakarrik jaioko da biharko edo etziko apaintasuna.
MIH 79.