(V-ple-arr-oroz-gip, G-goi, L-ain, B), mengal (V-arr), mendel (R), mingil (BN-baig), mergal (V-arrig), mengol (A Apend) Ref.: A (mengel, mendel, mergal, mingil); Totor Arr (mengal); Iz ArOñ; Etxba Eib; Etxabu Ond 115; Elexp Berg .
(Aplicado a seres animados y cosas). "Cosa efímera" A. "Persona débil" Ib. " Mergal, frágil, quebradizo" Ib. "Raquítico" A Apend. "Tejido delgado, de poco cuerpo" Totor Arr. "Persona sin sustancia, inútil" Iz ArOñ. "Tenue, de poco espesor o consistencia. Mengela urten detsa soñeku orrek " Etxba Eib. "Material flojo" Etxabu Ond 115. Cf. VocNav s.v. mengue. Cf. mangel.
[Udazkeneko orrien] bizitza zistrin mengela. Ag AL 108. Emakuma erkin, zurbil, [...] mengel, laru, makal [...]. A Ezale 1897, 53a. Oial mengelak. Ag Kr 100. [Ume] txiki, mengel, indarge ta makalak. Ag G 73. Amilla mengelak sorbaldan. Ib. 82. Gizaseme mengel oni, zer agintzen didazu egiteko? Zait Sof 135. Gorputzak aisago zegion men gogoaren naikari mengelari. "Tenuissimae" . Or Aitork 201. Baso, erreka, zelai... oro itzal. / Gizabidearen gaiak mengal. B. Aurre Apraiz Olerti 1959, 201. Euli mengel ta buztarri mingarridunok. Erkiag BatB 40. Seska mengelez basa doiñu bat iotera saiatuko naiz. Ibiñ Virgil 48. Ardi antzu mengela, artalderako pardela. (G-goi). EZBB I 39.