1.
(V, G, AN ap. A). Embrollar(se). Alkar irargitzen ta iraukitzen lagundu ordez batzuk bestiaz naspillatu, mordollotu ta ezabatzen dira. ZinkCrit 7.
Zubek, inpernuko lumadunok, mundu osua mordollotu ta nastau egitten dozube-ta. Otx 96.
sense-2
2.+ mordoildu.Contaminar(se) una lengua. Aurregunetako nere itzaldi-mitzalditxoak ., izketa mordollotuz, Medeli berriz biotzeratu nizkion. Orduan "sinespen, itxaropen, onerespen" fedea, esperantza ta karidadea izan ziran. AArdi 126.
Baina osoki mordoiloturik zegoen orduko kornubiera, eta arrotz hitzez gonburu beterik. MdePr 255.
Ta asi zan bere izkera pilistarren begietan mordoildurik, aien artean zoro-antzo ibiltzen. 'Immutavit'
.Ol1 Sam 21, 13.