(
B, L-ain ap. A
; SP,
Lar Sup,
Dv,
H).
Arraigar (sentidos prop. y fig.).
v. errotu.
Eztira bekhatuak hala gogortzen, eta ez finkatzen, eztira hala errotztatzen eta ez hain barrena sartzen.
Ax 539 (V 346).
Zer eginen duzu bada [zuhaitzak] errozta eta handi ditezinean?
Ib. 83 (V 57).
Etzen hekien ondoa lurrean izan ez landatua, ez eraina, ez erroztatua.
Dv Is 40, 24 (Ol errotu
).
Haren baitan erroztaturik eta eraikirik.
Bibl Col 2, 7 (He erroak egiñik, TB errotuak
).
Protestantismoa gure artean erroztatu izan balitz.
(In MEIG VI 31
).
azpiadiera-1.1
errastatu (-au V-gip).
Brotar (la semilla).
"
Errastau da garixa; amar errastu ere ematen ditu: brotes que da de una semilla"
Iz ArOñ.