1.
Pensamiento.
v. s.v. bururakizun las indicaciones de Orixe sobre bururakizun y bururapen.
Ixiltasun batek mintzo batek aiña iraun zula esatean, ez al dugu mintzoaren neurrira bururapena zabaltzen, mintzo bailitzan, ixiltartea aldi-gunean aitortu al izateko?
Or Aitork 333.
Nere bururapenak, nere gogoaren errai miñak, zarratatzen dira milla zalapartetan, Zure maitasunean urturik Zugan ixuri nadiño.
Ib. 335s.
Iainkoa ezagu badezate ere, ez dute aintzat goresten edo eskerreztatzen; aldiz beuren bururapenetan barreiatzen dira, ta biotz zozoa illuntzen zaie.
Ib. 168.
Arek, aien bururapenak ezagutuz, "zuti zaite, esan zion esku-igarrari, ta atera erdira".
Or Lc 6, 8.
Lenengoa [alaitasuna] antzu ta urri bada bururapenetan, aberats eta oparo da bigarrena [tristura]
.
Txill Let 74s.
Zer bururapen etorri zaidan / garbi esango dizut nik, / guregatikan ez dute esango / langille onak geranik, / bertsolaririk al gero iñor / alper xamarra ez danik?
Lizaso ( in
Uzt Noiz 93
).
Baiña Jesusek, arein bururapenak ezaguturik, auxe esan eutsen.
Ker Mt 9, 4 (Lç, Samper pensamendu, TB, Dv gogoeta, Ur gogorazio, Ur (V) gogoraziñoe, Ip gogozka, IBk burutapen
).
Ocurrencia, idea.
v. burutazio.
Euzkel-ezpañetan eztet beñere entzun zortziko eder ori 3/4an. Orduan Santestebanek zergatik jarri zuen orrela? Nere ustez, bere bururapenez, bere gogoz.
LzM EEs
1912, 119.
Txalupari ez-egitekoren bat egiten badiot, ez du atsekabe txarra artuko! [...] A zein bururapen ederra!
Anab Poli 23.
2.
"Fin" Ph. Aranart / Lf GH 1936, 92. "Achèvement", "complément" y "conclusion" T-L.
Beha berdin kobla hunen bururapenari.
Lf ELit 95.
Gure urteko gogoetaldien bururapena zela besta hori, herrian egin bilkuren ondotik.
Larre ArtzainE 225.