1.
(V-m-gip)
Ref.:
A;
Iz
ArOñ
.
Verde, inmaduro.
"
Eltzáka, eltzákia, (lo) inmaduro. Eltzaka daoz, están sin madurar"
Iz
ArOñ
.
v. heldugabe.
Eureen berbeeta ta meniuetan azalkerija, berdekerija, errazoe eltzakaak, ez-izen desonestubak ta lotsarizko maitekerijaak edonun esan ta egiten ditubeenak.
fB Olg 200.
Alkarri kinu eginda, aurrian dagozan persona ondraubai guzur minberak eta lotsarizkuak esaten deutseezanak. Geijenian eurak dira berdiak ta eltzakak.
fB Ic II 178.
Gazte au, gizon eldugabe edo berak bere izkuntzan liokena, "eltzaka", ioan zitzaigun.
Or ( in
Loram 27
).
Gaurko errotariak / milla aitzakia: / gari ximurra edo / arto eltzakia.
And Auspoa
52, 161.
2.
"Bobo, persona de poco talento"
A.
Badirudi garai artako euskaldunak, naiz ta kristauak izan, gizon eltzakak eta basati-xamar bazirela.
Vill Jaink 22.
Gaurko umiak asmatzen dute / makiña bat aitzakia, / eztakit nola etorri zaigun / ain gaztedi eltzakia.
And Egun 61.
HELTXAKA.
"(V-gip), persona de poca cordura" A, que cita a FSeg.