1.
(
V-gip)
Ref.:
Etxba Eib;
Elexp Berg
.
(Onomat. del trote).
"
Traka-traka, zaldi gañian Durangon ziar
"
Etxba Eib.
.
Gure mandozaina traka-traka bazoan [...] mando kankail baten gainean ixtapeka.
Zerb Ipuinak 283.
Mattinek zama bat lasto / bazeraman / lorietan: / traka-traka, traka-traka.
Ox 97.
Lau hatzez goiti ez dugu erhautsean ikusten, bainan bai traka-traka, bere bidean pollikiño ibilki.
SoEg Herr
5-12-1957, 1.
Jesus erramu egunean bezala, ez haatik asto xuhaxkaño bat traka traka karreatzale, bainan oto-beribil animalea haren azpiko.
SoEg Herr
15-5-1958, 1.
(V-gip ap. Elexp Berg
) .
(Onomat. del traqueteo del tren).
2.
(Sust.).
Trote.
Bere oizko pausajea pizkortuaz, jabeari baimenik eskatzeke, traka-traka bizi-xamarrean joan zan [Rozinante]
.
"Trotico"
.
Berron Kijote 164.