(SP→Dv, H),
jakinara.
A sabiendas, con conocimiento de causa.
v. JAKINAREN GAINEAN.
Nehorere Iainkoaren puisanza klaroki manifestatuaren eta deklaratuaren kontra iakiara alxatzen lizela.
Lç
Adv
** 4r.
Baldin iakiara bekhatu badagigu.
Lç He 10, 26 (He gure nahirat, TB gogotik, Dv berariaz, Bibl nahita
).
Hartarakotz iakiara diat bersuz ezarri / lasterrago ikhas eta maizago aiphagarri.
EZ Man I 4.
Nihork nihor ordena hunetaratzetik iakiara gibelatzen badu.
Harb 447.
[Erremedioak] bere plazerera eta iakiara utzten baititu probetxatu gabe iragaitera eta galtzera.
Ax 99 (V 68).
Iakiara eta deliberaturik presunak hiltzen dituztenen bekhatua.
FPrBN 24.
Kostuma zaite gezurrik sekulan ez erraitera iakiara.
SP Phil 361 (He 364 yakiñara).
Zer naska dudan ariz jakin-ara!
Mde Po 74.
Esan diteke 1800dik mende baten bururaino iñork ez duela kornubieraz jakiara hitz egin.
Mde Pr 256.
JAKIARAZKO.
Propio, expreso, consciente.
Spiritu Sainduaren kontra den bekhatua da Iainkoaren Legearen kontra iakiarazko reboltatze total bat.
Lç
ABC
I 5v.