Ohiko euskal mintzamoldeen antologia

Senar-emazteen arteko kalapitak aipatzen ditu lekukoak berak idatzi zuen herri-teatroko testu honetan: Mañaña nexkatila eta Kadet mutikoa elkarrekin ezkontarazi nahi ditu Katalinak. Baina Kadet Katalinarengana joaten da baizik eta Mañañak eta Katalinaren Johañe izeneko senarrak elkar atxikitzen dutela: tribunalera jotzen dute. Ondotik, galarrotsak egiten baitira, gizagaixo bat gelditzen dute jendarmeek eta hark bere lagunen izenak ematen ditu.

Eta Kadet jun züzun Katalinagana eta Mañañaen senharraekin untsa züzün eta Kadetek aithortzen diozü: oh bena eztakiñat, ez, zea, Johañe ibilten dün Mañañaen ikhusten üsü üsian, nik eztakiñat ezten... eztenetz zerbait igaiten hor; eta deskübritü zizün zerbait, eta gio jüjilat jun zütützün eta zertü, jüjik gio sosa elkhi zitzietzün eta biak oro akort ezai prefosta, eta gio tzintzarrotsak egin beitzeitzen, geo ordin, zea, jandarmak jin zitzün, tristant bat atzaman zizien, hua beita aisenik atzamaiten, eta nur zütin lagünak eta haek erraiten diezü, zea, tarrapata nur ziren lagünak:

Arthegiet Zezenegiet Azkonabiet Gibelegiet

Hobik eta Phinka Losa Losegai

Kallus Gallus Arragallus Xilho Xilhope

Kote Kotiar Kotabarren

Antxaz Ligiz Phillis Pordoi Sardis Sardoi Bostordoi

Askos Korkort Erreka Turka Olia Heber eta Sapiol

Gio koblakaiak emaiten diezü:

Oihanian (oi ai ai?) entzün düka bardako tarrapataka?

Bazia han ehots, hat hunat eta lasterka.

Nuntik elkhi ahal izan die batetan holako kharraska?

Kharrika oro altxatü dik eta ezarri ützüliphurdika.