zoramen
1 iz. Zoratzea, lilura; egoera edo gertaera nahasgarria. San Antonio egunean zoramena zen Urkiolan. Eta hala eta guztiz ere, badu gerrak, bere zoramen itsuan, bestek ez duenik. Egungo egunean, badirudi teoria nahasketak sortu duen zoramena agertzen dela gailen linguistikan. Hiri nagusi, giza erlauntza: zoramenezko harantz-honantza.
2 iz. Poz guztiz handia eta nahasgarria. Haren zoramena, irabazi zuela jakin zuenean! Bihotzeko zoramena. Paradisu bat bezala agertzen zaigu mundua, eta bizia zoramenez beteriko festa bat bezala. Kritikak egin dezakeen gaitza ez da gehiegizkoa izango; batez ere, gertatu den bezala, zoramen gorrian geure buruari begira luzaroan biziak baldin bagara.