substratu
1 iz. Zerbaiten oinarrian dagoen gauza. Nire olerkien substratua beti izango da berbera, bizitza eta bizitzako zerak.
2 iz. hizkl. Lurralde jakin batean mintzo den hizkuntza zabaldu aurretik hitz egiten zen hizkuntzak geroagoko horretan utzitako arrasto fonetiko, morfologiko, sintaktiko edo semantikoen multzoa. Ik. superestratu. Irlanderaren ez-indoeuropar substratua. 3 iz. biol. Landareak eta animalia batzuk finkaturik bizi diren tokia. Ereitea haziak lurrean edo substratuan jartzea da, ernatu daitezen. Hostoak arre kolorea ez hartzeko, substratua lehor samar mantendu.
4 iz. geol. Azterketa-eremuaren azpian dagoen eremua. Gainazalaren itxuratik abiatuta, has gaitezke aurreikusten substratuaren ezaugarriak.
5 iz. kim. Erreakzio kimikoetan, entzima baten eragina duen gaia. Teknika horretan, substratu bat hainbat konposatu kimikorekin nahasten da, oso tenperatura altuetan.
6 iz. fil. Substantzia. Iragana eta geroa denboraren egiazko substratua den orainaldiaren inguruan moldatzen dira.