mutildu2, mutil/mutildu, mutiltzen
1 du ad. bizk. Buruaz mintzatuz, soildu edo ilea larru-arras moztu; lumatu. Ik. pelatu2. Hala ibili direlako, Jainkoak kenduko dizkie Siongo alabei beren apainduriak, mutilduko dizkie buruak. Kapoiak daude erretzen, oilaskotxoak mutiltzen. 2 du ad. bizk. Norbait ondasunik gabe utzi. Ik. larrutu 4; lumatu 2. Honela dihardute jokoan, batak bestea mutildu dezan artean.