loratu, lora, loratzen
1 da/du ad. Loreak eman, loretan jarri. Ik. lilitu; loreztatu. Harkaitzeko elorria loratu denean. Fruiturik izango duen zuhaitzak aurretik behar du loratu. || (Partizipio burutua izenondo gisa). Zuhaitz loratuaren ondoan egin ohi ziren argazkiak klasikotzat jo ditzakegu dagoeneko. 2 da ad. Lorez bete. Honezkero hasi dira zelaiak loratzen. || (Partizipio burutua izenondo gisa). Zelai loratuan barrena.
3 da ad. Irribarreaz mintzatuz, agertu, kanporatu. Barre eztiena ezpainetan zait loratzen. Irribarre baten zantzua loratu zitzaion aurpegian.
4 da/du ad. Garrantzian, kalitatean eta kopuruan gora egin, joritu. Platonengan loratu zen bete-betean Greziako filosofia. Aspalditik loratu izan dira gure herrialdean latin ikasketak.
5 du ad. kirol. Pilotari edo baloiari parabola handia eginarazi, gorantz botata. Sekulako gola sartu zuen baloia ezkerrez loratuta. Maisuki loratu zuen baloia atezainaren aurrean. || (Partizipio burutua izenondo gisa). Manchester Cityko jokalariak buruz errematatu zuen baloi loratu bat.