liluragarri
1 adj. Liluratzen duena. Ik. liluratzaile. Eguzkia baino liluragarriagoa den egia. Ez zen gauza miragarri eta liluragarririk, Salomonen jauregian edireten ez zenik. Esperimentu bideak liluragarri dira gehienetan, baina ez gaude hor barrena abiatzeko garairik egokienean. Gaitzik gabeko jentil aldi liluragarrian bizi ziren artean euskaldunak. 2 iz. Liluratzen duen gauza. Emakumezkoen eztikeria eta liluragarri guztiak asmatzen zituen Garazik. || (-en atzizkiaren eskuinean, artikulurik eta kasu markarik gabe). Bere begi biziak gizonen liluragarri erabiliz.