behar2
1 adj. Beharrezkoa. Gauza beharra da loa. Ona da, eta ona ez ezik beharra, bekatuak adieraztea; baina askoz beharragoa da egiazko damua izatea. Bere bizitzari buruz, argitasunik beharrenak emango ditugu huts-hutsik.
2 adj. Pobrea, behartsua. Nagia beti behar, eskas eta erromes. Jende beharrari lagundu behar zaio.
3 Aipatzen dena izango dena edo izateko dena. (Izen batekin hitz elkartua osatuz). (Batez ere senar, emazte, errain eta kideko ahaide izenekin erabiltzen da). Oro ele dorpe, oro mehatxu, bai alabaren kontra, bai suhi beharraren kontra. Hau da ene andre beharra. Soldadu beharra apez egiten bada (...).
4 (Partizipio burutuan dagoen aditz baten eskuinean). Guztiok agertu beharrak gara Jesu Kristoren tribunalaren aurrean. Mundu guztia gosete izugarri batek hartu beharra zela.