gorri1
1 adj. Odolaren kolorekoa, ostadarraren lehen zerrendako kolorekoa. Arrosa gorri eder bat. Piper gorria baino gorriagoa. Ikurrin gorriak. Elastiko urdina, arraia gorriduna. Etxe teilatu-gorriak. Enplegatu gorbata gorridun bat inguratu da korrika bizian. || Sagar gorri-gorriak. || Elastiko gorri-urdina. Oihal zabal gorri-more haiek.
2 adj. Oso larria, handia edo gogorra, eramateko nekeza. Ik. ikaragarri. Gose gorria. Eta horien behar gorrian gaude. Zalantza gorrian. 3 adj. Soila, biluzia. Ik. bipil. Gure mendiak soil eta gorri gelditu dira. Ote, txilar, sasi eta harkaitz gorriz estalitako mendiak. Oin gorrien gainean bide egiten zuten arrotzek bide hau hartzen zuten. 4 adj. lgart. Ezkertiarra, iritzi aurrerakoiak dituena. Elizanburu gorria zen, hots, errepublikazalea; Duvoisin, aldiz, zuria, erregetiarra. || (Izen gisa). Espainiako gorriek elizak erre zituzten.
5 iz. Kolore gorria. Ostadarraren lehen kolorea gorria da. Gorri bizia. Gorri iluna. Gorriz tindatu.
6 iz. Tabako gorria. Gorria erretzen duen 2.000 pertsonari egin beharko litzaioke inkesta.