Leku-izenak

(...)
Non: Etxalar. Zer: auzoa;
(...)

(...)
IV. Encuesta toponomástica [en Euskera, núm. 33, Bilbao: Euskaltzaindia, 1988, pp. 289-301] (...) 9.1.4. Espesura (Sarri).
(...)

(...)
Nombre compuesto. El primero podría responder a[l] vasco larra- (variante en composición de larre 'pastizal') y -pil que podría ser variante de -bil 'redondo' aunque no encuentro justificación para el paso de b a p. El segundo es un compuesto de sarri 'espesura' y -ku que no parece que sea el genitivo locativo -ko 'de'.
(...)

(...)
Dok.: Baserri auzoa da, erroldetan 1867an hasita ageri dena. Bi osagaietatik bat, Sarriku, baserri baten izena da; Larrapil baserria, bestalde, berria da, duela urte gutti eraikia, eta izena auzoari zor dio, ez alderantziz. // Ebakera: Larrápil-Sarríku. // Kokalekua: Eremu zabala hartzen du, Urritzokieta eta Orizki auzoen artekoa. // Etimologia azalpena: Lehen izena dela eta, erran beharra da 1795ez geroztik Larrapil agertzen dela, eta, beraz, azken berrehun urteotan behintzat ez duela aldaketarik izan. Lehen osagaia, Larra-, Larrasaiets oikonimoan dagoen bera da, hots, larre-ren elkarketako aldaera. Bigarrena bil ‘biribil'-en aldaera dela pentsa dezakegu, bertze batzuetan bezala (Basakaitz, Larrakaitz, Larrekaitz...) elkartuaren bigarren osagaiaren hasierako herskari ahostuna ahoskabetu dela onesten bada, garai bateko herskari lenis edo biguna gogorraren lekunean ahoskabetzat ebaki zitekeelako (ikus Mitxelena, 1957: 130). Zozaian ere, Baztanen, bada Larrapil izeneko aurkintza. // Bigarren izenaren karietara, Irisarria oikonimoan ere ageri den sarri ‘baso trinkoa' dukegu oinarrian. Bukaera tokizko -(g,k)un(e), -gue, -gu-rekin erlazionaturik egon liteke, baina gauzak, guretako, ez daude garbi. Toponimo zaharra da, dena dela: Sarricu ageri da 1682an lehen aldiz eta geroztik (ia) beti itxura berarekin kausitzen dugu (NTEM-IL, 162. or.); bukaera dela-eta cf. Etxalarko bereko Irazaku toponimoa, Irázako ebakia egun, Irazaracu 1681ean eta 1725ean, Irazaraco 1757an (NTEM-IL, 146. or.), jatorriz hau izan litekeena: ira ‘iratzea' + zara ‘zuhaitz gaztea, zuhaitz gazteen basoa' + ku lekuzko atzizkia, hots, ‘iralekuan, iratzea dagoen tokian zuhaitz gazteek osatutako basoaren gunea'.
(...)