Pertsona-izenak

(...)
Cf. lat. Venetia; formarik hedatuena, are Iparraldean Venezia da
(...)

(...)
Ibon SarasoIa-k [Ibon Sarasola-k txosten bat aurkeztatu du Euskal Akademiako azken batzarre 1991-XI-28-an Donostia-ko Diputazio- jauregian eginikoan "Exotoponimoen euskal formaz" titulupean], euskaraz izkribatzerakoan erabil dadin, Venezia forma proposatzen du Italia-ko hiri ezagunerako, v-eta -z-jarririk graphia moduan, "formarik hedatuena, are Iparraldean" hura dela adierazten duen denbora berean, eta nik horretan ez dut eragozpenik tipiena ere ikusten, baina hala ere, beste alde batetik, Benezuela b-rekin. eta ez v-rekin, emaiten du Hego-Ameriketako Statuaren izentzat. Ez da ulertzen zergatik Venezuela, jatorriz Italia-ko hiri-izenaren erdal diminutivoa besterik ez baita, b-rekin eman behar den, oinarrian dagoen izena v-rekin emaiten baldin bada. Elhuyar-koek, ordea, jadanik Venezuelako Errepublika ipinirik dute aurten argitara emaniko liburuan, 59 orr., ene ustez zuzen. Eta, jakina, Venezia, 344 orr. Eta ezin atzeman dut arrazoirik tipiena ere halako aldakuntzarik proposa dakigun
(...)

(...)
Aurten Munduko leku-izenak euskaraz emateko erizpideak eta izendegia liburu mardula, Donostia 1991, 685 orr., eman da argitara, Elhuyar elkartea agertzen dela egile moduan [...] Liburuak ez du beti errespetatzen hitzaurrean oinarriz harturiko erizpidea, eta hauxe da, oro har, egin dakiokeen kritika nagusia, hainbeste hitzen artean inoiz lapsusak gertatzea normala bada ere. Adibidez v letra onetsi arren, Jugoslavia, Txekoslovakia, Venezia, Viena, Vilnius, Eskandinavia [14. oin oharra: Berez Skandinavia beharko luke, hasierako s-duela] edo Vietnam hitzetan bezala, ondoren Sobietar Batasuna azaltzen zaigu, Sovietar Batasuna jarri beharrean, hitz hori (soviet eta sovietskij) errusieraz v-duna izan arren. Gauza bera dakusagu Geneba hitzean, Geneva-ren ordez", zion [Xabier Kintanak: Euskaldunon Egunkaria, 1991-eko maiatzak 14 eta 16. Artikulua bera zehatz eta mehatz osorik ikertzea merezi du]
(...)