Alde batetik, ‘santuen izendegia’ dago, Testamentu Zaharreko eta Berriko, eta kristau-bidean nabarmenduriko pertsona dohatsuen izenez osatua. Euskaltzaindiaren 66. arauan («Santutegiko izen ohikoenak») eta 177. arauan («Antzinateko pertsona-izenak eta izen mitologikoak (III). Bibliako pertsona-izenak») daude horiek bildurik. Besteak beste, izen ezagun batzuk honela ageri dira idatzita: Adam, Eva, David, Jakob, Jesus Nazaretekoa / Jesu Kristo, Joakim, Josef, Andres, Henrike, Petri, etab.

Bestetik, lehen zerrenda horretako batzuez gainera, euskal jendeak mendeetan zehar (baina bereziki azken hamarkadotan) asmatu eta erabili izan dituen euskal pertsona-izenen multzoa dago. Horiek denek osatzen dute Euskaltzaindiaren Euskal izendegia. Ponte-izendegia liburua (2002), eta, zerrenda oparoan, hortxe ageri dira izenok, bakoitzari dagokion zenbait argibide laburrekin. Bertan daude adierazita, orobat, izendegia egiteko erabilitako irizpideak (zer den euskal izena, erabiltze-maiztasuna, hizkuntzarekiko errespetua, genero-bereizketa...). Zerrendan daude, esate baterako, honako hauek: Zuria, Uxue, Alaia, Agurne, Aintzane, Lur, Iñaki, Kepa, Peru, Antton, Aitzol, Ibai, Iker, etab. Izenak kontsultatzeko biderik eroso eta lasterrena Euskal Onomastikaren Datutegira (EODA) jotzea da: http://www.euskaltzaindia.eus/onomastika.

Izen horietako batzuk jatorriz hipokoristiko edo txikigarriak, edo aldaera familiarrak dira (Txomin, Pello, Patxi...), baina, erabileraren ondorioz, ez dute gaur egun behialako esanahi hipokoristikoa.