Teknologian hainbeste erabiltzen diren audio eta bideo hitzak izenak dira, soinu eta irudi hitzak izenak diren bezala. Askotan, hitz-elkarteak eratzen dituzte beste hitz batzuekin elkartuta, eta, ia beti, hitz-elkartearen lehen hitza izaten dira, ezkerrekoa. Halakoetan, hitz-elkarte asko bezala idaztekoak dira, hau da, aukerakoa da marratxoz edo bereiz idaztea (testu teknikoetan, dena dela, marratxoz idatzi ohi dira). Adibidez: audio(-)anplifikadore, audio(-)grabazio, audio(-)irteera, audio(-)zinta, audio(-)seinale, audio(-)pista...; bideo(-)anplifikadore, bideo(-)epaile, bideo(-)atezain, bideo(-)euskarri, bideo(-)fitxategi, bideo(-)grabazio, bideo(-)irteera, bideo(-)material.

Halakoak dira asko, baina, bestetik, badira loturik idazten diren nazioarteko zenbait hitz tekniko, non audio eta bideo ez diren aurrizkiak, hitzaren osagai organikoak baizik. Adibidez, audiograma, audiometria, audiologia, bideoteka, bideonistagmografia. Eta badira, halaber, hitz batzuk, audio eta bideo hitzekin osatuak eta zuzenean mailegatuak, ortografia bakarrik aldatuta, loturik idazten direnak, hala nola audiobisual, audioblog, audiogida, audiofrekuentzia, bideokasete, bideoklip, bideoklub, bideokamera, bideokonferentzia, bideokontsola, bideotex, bideotelefonia, bideotutorial, bideotxat. Halakoak hiztegietan agertu ohi dira. Azkenik, badira mailegatuak ez izan arren loturik idazten direnak, analogiaz-edo sortuak, non audio- eta bideo- elementuak aurrizki gisakoak baitira: audioliburu, audiomaiztasun, bideodei, bideojoko, bideozaintza.