(...) perraska . (Adjetivo peyorativo de sdo. incierto, aplicado a mujeres). "Le dijo el dicho acusado a la dicha acusante en vascuence, ¡perasca, tu alma anda perdida e yo te sacaré de aquella!" (Iza, 1560). LexHNav II 134. "El dicho Martín Ibáñez dijo (...)

(...) a la dicha María García, ¡calla vos, perrasca, que no hablo con vos!" (Muruzábal, 1577). Ib. 135. Modiaren aize utsagaz [...] puzturik bizi dirian emazte zatar, perraska, ibildaun, buru iritsi eta berekoi guztiak! msOñ 237v. (...)

(...) perraskeria . Cf. perraska. . Bere agindubak [...] batere marmaxeta edo perraskeria bagarik egiten ditubala . msOñ 230r. (...)

(...) BETEZEAN . Enteramente, de lleno. Ha, nire aiskidia! eta zeiñ betezian eta biotzetik lotsaiaketan dituban, modiaren aize utsagaz kamalue pistia zatarraren antzera, puzturik bizi dirian, emazte zatar, perraska, ibildaun, buru iritsi eta berekoi (...)

(...) guztiak! msOñ 237v. (...)

(...) , ibildaun, ibiltau ) ; Iz ArOñ . Vagabundo, errante; andariego. v. ibildun. Puzturik bizi dirian emazte zatar, perraska, ibildaun, buru iritsi eta berekoi guztiak . msOñ 237v. Neskatilla ibilltau, buru erakuste zale ta gauza nasaijakaz lotsatuten ez ziranak (...)

(...) ibildaun . Etim. Ibiltaun podría explicarse como sust. vb. ibilte + suf. -dun ; v. PT 301, n. 38. ( V-gip, L; Ht VocGr 435, Lar Sup , Dv , H (L, G; s.v. ibilkari ) ), ibiltaun ( V-m-gip ), ebildaun ( S ), ibiltau ( V-ple-m ) Ref.: A ( ebildari (...)

(...) -iritxia ) ; Iz ArOñ ( burúereitxixa ) ; Elexp Berg ; Gte Erd 108, 277 . Pagado de sí, presumido, vanidoso. "Vano, soberbio" Añ . "Presuntuoso, vanidoso" A . " Burúereitxixa dana, (la) presumida" Iz ArOñ . v. burgoi. Puzturik bizi dirian emazte zatar, perraska (...)

(...) buru-iritzi . Tr. Documentado casi exclusivamente en textos vizcaínos. 1. ( V-gip, G-to ), burueretxi ( Añ ), burueritxi ( V, G ), buruereitxi ( V-gip ), burueritzi ( V-gip, AN-gip ), buruiritxi ( G ), buru-iritsi Ref.: A ( buru-eritxia, buru (...)

(...) . pl.). Puzturik bizi dirian, emazte zatar, perraska, ibildaun, buru iritsi eta berekoi guztiak . msOñ 237v. Baña arrokeriaz beteak eta berekoiegiak ziran, batezere, buru egiten zutenak, bein ateratako itza jateko eta gaizki egin zutela aitortzeko (...)

(...) berekoi . 1. ( gral.; Mg PAbVoc , Hb, Dv; -kh- H, Foix ), berkoi ( BN-baig-ciz; -kh- S; H ), beregoi ( Sal, R ), bekoi ( BN-lab ) Ref.: A ( berekoi, beregi, berkoi , bekoi ); A Apend ; Lrq /berkhoi/; Iz ArOñ ; Etxba Eib ; Satr VocP ( berkoi ); Gte (...)

(...) . "Vil, despreciable; de poco valor" Ib. . 122r. v. zantar. Emazte zatar, perraska, ibildaun, buru iritsi eta berekoi guztiak . (Interpr?). msOñ 237v. Ni enterratzea leiza baten abere zatar bat bezela . Mg CC 118. Ezerezkeria zatar bategaitik ebagiten (...)

(...) 2 zatar . I . (Adj.). 1. ( Lar ). Andrajoso, hecho jirones. "Xerapellina, vestido andrajoso, soñeko zatarra " Lar . Cf. 1 zatar. Zegoen bezala zapi zatarrakin arin joan zan . Cb Just 111. Mantu zatarra soñean . Cb Bast 39. Arropa zuri ta garbi piñ (...)

(...) bete . Tr. La aspiración ( -th- ) es general al Norte. Se encuentra bet(h)a para el radical en los suletinos, en Miserere, en CatLan y, junto a bethe, en Leiçarraga, Materre y Axular. El sust. verbal bet(h)atze es empleado por los suletinos y tbn (...)

(...) . por Leiçarraga, Ezcurra, Materre, Axular, CatLan, Laphitz, Etchepare de Jatsu y, junto a bethetze, en Etcheberri de Sara y Mirande. Entre los vizcaínos se encuentra el participio betatu en los Refranes y Sentencias, en la ed. de Azkue de PB ( bete en (...)