Donejakue bidea, Donejakue Bidea, Done Jakue bidea… Nola idatzi behar da?

Zein da idazkera zuzena: Opusko kidea / Opuseko kidea / Opus-eko kidea?

Zuzenak al dira ondorengo formak?

a) errusiakotu (Errusiakoa egin / bihurtu) [letra larriz ala xehez?]

b) errusiakotasun (Errusiakoa izatearen nolakotasuna) [letra larriz ala xehez?]

c) errusiaratu (Errusiara joan, bidali) [letra larriz ala xehez?]

d) errusiartu (errusiarra egin / bihurtu)

e) errusiartasun (errusiarra izatearen nolakotasuna)

f) errusieradun (errusieraz dakiena)

g) errusieratu (errusierara itzuli)

Gauza bera egin al dezakegu gainontzeko herritar-, hizkuntza- eta leku-izenekin? Esaterako: bilbokotu, bilbokotasun, bilboratu, bilbotartu, bilbotartasun, ameriketaratu, ameriketakotu, amerikartu, amerikartasun, eta abar.

Nola idazten dira mota, sail, maila, kopuru, multzo eta gisako hitzekin osatutako hitz elkarteak? Arau bereziren bat dute horiek?

Zenbaitetan honela ikusi izan ditut hauek: erdi-prezioan / erdi prezioan, erdi-buelta / erdi buelta. Zuzenak al dira? Izan ere, halakoak nik beti beste era honetara erabiltzen ditut: prezio-erdian / prezio erdian, buelta-erdia / buelta erdia.

Tituluan jaso diren hiru aukerak al daude ondo? Hirurak al dira zilegi?

Konturatu naiz hiztegietan ez dela ageri amalur / ama lur / ama-lur… izena, baina euskaldunok maiz erabiltzen dugun izena da. Nola behar luke? Zer dela-eta ez da ageri hiztegietan?

Araututa al dago -r letraz amaitzen diren hitzei —euskal hitzei zein kanpokoei— nola lotu kasu-marka? Modu eskematikoan ematerik bai halako kasuistika praktiko bat?

‘Semipermanente’ hitza eman nahi dut euskaraz. Begiratu dudan tokietan erdiiraunkor bezalakoak aurkitu ditut.

Horrela idatzi behar da? Bi i elkarren segidan? Beste aukerarik ez dago? Izan ere, errotulu batean arraroa egiten da bi i jarraian jartzea.

Haur-eskola / haur eskola moldeak ageri dira forma estandar modura Euskaltzaindiaren Hiztegian, baina haurreskola moldera ere ikusi izan dut inoiz. Forma onargarria al da azken hori?