(...)
Gotzai eta martiria.
(...)

(...)
Bizkaiko bi patroietako bat den Balentin Berriotxoa Elorrion (Bizkaia) jaio zen 1827an. Domingotarretan sartu eta 1857an egungo Vietnam aldera abiatu zen, misiolari. Tamalez, debekaturik zegoen kristautasuna aldarrikatzea eta ezkutuan ibili behar izan zuen, Vinh izena harturik. Azkenik, 1861eko azaroaren lehenean harrapatu eta martirizatu zuten. 1886an haren erlikiak Bartzelonara heltzean hirian ikasten ari ziren euskaldun batzuek jaso zituzten -haien artean geroago ospe handia bereganatuko zuen S. Arana zegoen-, apezpikuaren zilarrezko ezaugarriak gainean paratu eta 'gora Berriotxoa!' oihu egin zuten. Amarekin izandako postazko harremanak euskaraz izan ziren; gutunetan 1831n apaiz sartzean amari bidalitako olerkitxo hau aurkitzen dugu: 'Nere amatxo bigunak / Neurtuko du bai denbora / bere bihotzeko kutunak / Kasula bota artean lepora'. // Valentín de Berriotxoa, uno de los dos patrones de Bizkaia, nació en Elorrio (Bizkaia) en 1827. Entró en la orden de los dominicos y en 1857 marchó al actual Vietnam como misionero. Desafortunadamente era una actividad prohibida y tuvo que esconderse y adoptar el nuevo nombre de Vinh. Finalmente fue capturado y martirizado el 1 de noviembre de 1861. En 1886 llegaron sus reliquias a Barcelona donde fueron recibidas por los estudiantes vascos de la ciudad -entre ellos se encontraba S. Arana-, los cuales, después de poner los atributos de obispo en plata encima de aquellas, gritaron 'gora Berriotxoa!'. Es de destacar que la correspondencia con su madre estaba escrita en euskera y que en ella aparecen algunos versos en dicha lengua.
(...)