(...)
En 1430 [...] aparece Joan Martinez de Asutegui, notario publico por la autoridad apostolica (Enríquez & Hidalgo de Cisneros & Martínez, 2005, 29, pág. 59)
(...)

(...)
LEJONA, INFORMACION POSESORIA
(...)

(...)
LEJONA, JUICIO VERBAL
(...)

(...)
1950eko etxeak [...] Aurrekoetan ez bezala, oraingo honetan jatorrizko idazkera gorde dugu, euskal ahoskeraren lekuko garbia ematen baitute, grafia gorabehera, esaterako: Curtzegoico, Vidorratza aspi, Yonsabalena edo Estartetze [...] Idazkera egokia: Atxuteggiena / Agirian jasotako idazkeran: Achuteguine / Auzoa: Santi Mami
(...)

(...)
061-05 060
(...)

(...)
Etxe-izenak edo oikonimoak, terminologia espezifikoan, aztertzeko zientzia ezberdinak uztartzen dira: hizkuntzalaritza ez ezik, etnografia eta historia ere batzen dira etxe-izenen ikerketan. Izan ere, etxalde-izenek asko esaten digute, euskarari buruz eta Leioako bizimodu eta historiari buruz. Etxalde izen batzuek inguruaren berri ematen dute: Zuhatzu (zuhaitz asko dagoen gunea), Artatza (arte ugari dagoen lekua), Bidaurratzaga (bidearen aurreko ingurua), Mendibil (mendi biribila), Elorrieta (elorri landareak). Beste batzuek etxearen ezaugarriak biltzen dituzte: Etxezuri (etxearen koloreari egiten dio erreferentzia), Etxandi edo Etxebarri (multzo batetatik berriena dela adierazten duena) bezalakoak. Kokalekua ere adierazten dute: Iturrikoetxe (iturrian dagoen etxea), Goikoetxe edo Beaskoetxe bezalakoak. Eta azkenik etxearen jabetzaren berri ere ematen dutenak ditugu.Azken mota honetakoak dira Leioako baserri gehienak, jabearen abizena, izena edo ezizenari -ena atzizkia gehituta sortzen direnak: Mateoena, Bordeoena, Atxutegiena eta abar
(...)

(...)
Atxutegiena (-a) // Ahoz: Atxutene // Beste izenak: Atxutegi, Atxutena, Zabala // Auzoa: Elexalde (Ondiz) // Ondiz auzoko etxea, XIX. mende amaierakoa. Ana Lopezek Leioa: Historian zehar liburuan Atxutegi jauregia edo Zabala jauregia deitzen dio etxalde honi. Horren arrazoia bertan Zabala familia bizi zela da. Baina jatorrizko izena Atxutegiena da. // Toponimo hau Atxutegi abizena eta -ena genitibo edutezkoaren atzizkiaz eratorritakoa da, alegia, Atxutegi abizeneko baten etxea zen, hain zuzen ere, Canuto Atxutegirena. Ahoz, bokal arteko -g- galdu egiten da, eta inguru honetan ohikoa denez, amaierako -a itxi egiten da eta Atxutene esaten diote. // Atxutegi izeneko etxaldeak Mendata, Mungia, Plentzia, Ziortza eta Zamudion egon dira, besteak beste
(...)