(len- Añ),
lehenenjaio. Primogénito.v. lehensortu. Hura denzát lehen iaioa anhitz anaieren artean. LçRom 8, 28 (He lehen jaioa, TB, Dv lehensorthua, Ol lena, Ker len-semea, BiblE lehenseme).
Autuko dot semeen artian lenen jaijua. MgPAb 108.
Krutzeaz ziñatu zituan etxe ez beste guztietako seme len-jaio nagusi guztiak gau baten il zirian. AñMisE 10.
Esauren gozagaitzkeriak atsekabe andia ematen bazioten ere, lenen-jaioa zalako, onengana etziñagoa zan. Lard 31.
Ona zergatik aur lenen jaiuari ipiñi zioten izena Klara. BvAsL 90.
Itto zittuan aingeru iltzaleak Egiptoko lenen jaio guziak. InzaAzalp 42.