Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
ikarabage (Añ) .
(Adj.).
Firme, que no tiembla.
"Impávido"
Añ.
Eskutur sendo ta ikara bagiaz ateraten deutsala ederto odola gaisuari.
Mg PAb 45s.
sense-2
2.
(Adv.).
Con firmeza, sin temblar.
Esan ikara gabe.
Mg CC 236.
Nikanor-ek arretaz ta ikarabage, esku artetsuz egiña [firmea]
.
Erkiag BatB 162.