1.
(S ap. A
; Dv(BN, S)). Enojo, fastidio.v. debeiarzun. Debeiüz edo laxükeriaz ihurk ehiñera <ehiguera> üzten badü. IpImit I 19, 3. Khorpitz xabor hau kharreiatzen dügüno, ezkitake [...] bizi debeiü eta min gabe. Ib. 22,5 (SP grina, Ch unhadura, Leon neke).
Saldoa üdüripen gaisto igorten deizü, debeiü eta hastio emaiteko. IpImit III 6, 6.