1.
(H; kh-Dv, H),
kiratsdun (kh-Urt),
kiresdun (kh-Dv, H),
karasdun (H(+ kh-)). Amargo (sentidos prop. y fig.)."Acerbus, khiratsdúna, ferdéa, garrátza
"Urt I 96.
"Qui a de l'amertume"Dv.
Belhar khiratsdunekiñ. "Cum lactucis agrestibus"
.UrtEx 12, 8.
Gauza guziak [...] khiratsdun eta unhagarri [dire] zu estalia zarenean. "Fastidiunt"
.Ch III 34, 1 (SP unha eta nardagarri).
Bekhaizgune khiratsdun bat eta debadiozko izpiritu bat baduzue zuen bihotzetan. HeIac 3, 14.
Ezen akherrak, armendola ondo eztiak mihiaz ukituz, kharmiñtzen dituen bezala eta khiratsdun errendatzen. HePhil 264 (SP 262 khiratsten).
Erle-belhar erraten dioten belhar xume eta khiratsdun. Ib. 198 (SP 196 khiratz).
Khirasdun zaizko gainerako guziak. He(ap. Dv).
sense-2
2.(kh- H), kirastun (A), karasdun (H (+ kh-)), kiresdun (kh- H). Fétido, hediondo. "Qui a de la mauvaise odeur" H. "Hediondo, pestífero" A. Landare edentsu ta kirastuna. "Pestilente"
.ZinkCrit 34.
Orrekin ez zenuke min-bizia estaldu baizik egingo, aratustel kirastunak, barrengoa zulapetuz, guzia itzalka zornetzen duño. AmezHamlet 118.
Aker kirastun batekin sartuko nintzake ni, harekin baino lehenago. ArtiTobera 284.