1.
(G, AN ap. A
; Lar→H),
zurkoitz (G ap. A). "Agarrado por miserable", "endurador, miserable" Lar."Économe, avare, qui pousse l'épargne jusqu'à l'excès"y "prudent, sage hors de raison, de propos" H, que cita a Lar."Mezquino, cicatero"A.
"Avare"Lh.
Abade zurkaitz ak goseak ilten ninduen. OrTormes 83.
Nire nagosi koitadu, zikoitz eta zurkaitza. Ib. 43.
Gizon zurkaitz bat eguardi batean gosez beterik ostatu batera iritxi zan. --Zenbat balio du bazkariak? [...] --Iru pezeta. --Eta apariak? --Sei erreal. --Orduan ekatzu berialaxe apari bat. ArgEgut 1935, 53.