1.
(Lar) . (Sust.).(Lo) que da descanso, sosiego."Sabatismo, descanso, atsedengarria
"Lar.
Atsedengarri oia dauka lur zorua, / Begiakaz bakarrik ikusten zerua / Dirudi alan Job bat, zar ta aguratua. ABAmaE 349.
Nik ez dut presaren aldetik utsegin nai. Neretzako atsedengarririk ba da, ez al da au nere atsedena?TxillLet 26.
Zer neri ori guzia Mirenen begi argitsuak nere aurrean atsedengarri ba ditut. Ib. 36.
Alperrik deika. Ezta txorrotxiorik ere. Ezer etzait mintzatzen, atsedengarritzat. Ib. 94.
sense-2
2.(Adj.).Que da descanso.
Zeñen pozgarri ta atsedengarri diran oiek guziak, nere gogo nekatuarentzat!E. Mujika EEs 1923, 132.
Lo luzea euki eban Antonek. Lo baketsu, nasai, atsedengarria. ZubkAGuzur 100.