1.
(
H),
teteldu (
AN-larr ap. Asp Leiz2
).
"Atontarse"
Asp Leiz2.
.
azpiadiera-1.1
(A, que cita Atheka
) .
(Part. en función de adj.).
Embobado, maravillado.
Artzaiñek, ikustian andre handi hura, eskaldun arrunt bat lagun, iragaten, aho eta begiak zabalduz, agur egiten zioten teteletuak.
Atheka 40.
Denak teteletuak dauzi ikusiz bere aintzindariaren baithan holako yakitatia.
Ib. 74.
Tetelduak, begiak larrituak harat-hunata zabiltzan, oro ikusi nahiz, botiga ederren aitzinian loriatuak.
Zub 110.
Tafla, tafla, harri lau bati mailuka, arrainak zanpez teteleturik bezala gelditzen dira...
Etxarren Huarte 12.
azpiadiera-1.2
"
Teteletua da [= 'está borracho'] (BN-arb)"
Gte Erd 224 (junto a mozkortu, nabartu, berdoztu, etc., de otras zonas).