(B; Dv, H),
arnegarri (B; H)
Ref.:
InzaRIEV 1928, 151;
IzetaBHizt2
. (Lo) que hace renunciar, desalentador; fastidioso, molesto. "Capable de faire renoncer, décourageant" Dv s.v. arnegari. "Lan arnegarria, travail dont on ne vient pas à bout", "qui est á y renoncer. Lan arnegagarria, travail fastidieux; haur arnegagarria, enfant insoutenable" H. "Arnegarrie (B), fastidioso" Inza RIEV 1928, 151. "Arnegagarrie zara. Arnegarri da gizon oi" Izeta BHizt2. v. ernegagarri. Ez da gure plazetarat agertu pilotaririk eskuz huts gutiago bere denboran egin duenik. Arnegagarria zen. Egunaria 6-12-1956 (ap. DRA
).