I .
(Adv.).
azpiadiera-1.1
1.
(H),
zarrapuka,
zarropoka.
A golpe de uñas, usando las uñas.
"À coup d'ongles"
H.
Han zen haitz batean gora laur hatzez zarrapoka [gathua]
.
Gy 147.
Haitz batera herresaka / igatu zen zarrapoka [mutilla]
.
Ib. 166 (cf. infra (3)).
Gero egin zuten [bi lehoinek] zilho bat zarrapoka edo aztaparka.
Jnn SBi 119.
Bertze batzu aldiz berari asikika eta zarrapoka edo aztaparka, errabiarik handienean.
Ib. 123.
Badire zenbeit ezartzen dituztenak odola dariotela bulhar artea eta besoak, aztaparka edo zarropoka.
Prop 1905, 217s.
Gaitzitua lehoina, berea golkoan, / zaparta, zarrapoka, zen heinbat harizan.
Ox 131.
Norbeit nuelarik nerekin, hari zarrapuka loturik egoten nintzan.
Herr 27-7-1961, 4.
azpiadiera-1.2
2.
(AN, L-sar ap. A
; Aq 962, Dv, H).
"Andar a gatas, zarrapoka ibili
"
Aq.
"
Zarrapoka igaitea, monter en s'aidant des mains"
Dv (Azkue copia erróneamente zarrapaka).
"
Zarrapoka aldapa xuta igaitea
"
H.
Cf. VocNav: "Andar a zarrapos, a cuatro manos, como los sapos o zarrapos (Lumbier)".
Nekhatua nintzen eta nere hirur hogoi urtheek zaphatzen ere baninduten; bainan zarrapoka igan nintzen mendi mazelari gora.
Prop 1907, 127.
Zillargiña bere okerraz konturatu zan ta Pirmin-eri lagata mai-azpira zarrapoka joan zan.
Anab Usauri 20.