2.kallatu. Calar, alcanzar cierta profundidad (un navío). Ezta handik sartzen untzi guti baizen, eta guti kallatzen dutenak. INav 126.
sense-3
3.kailatu. Halar, arrastrar a tierra.
Igan zen Simon Piarres barkurat eta kaillatu zuen sarea leihorrerat, ehun eta berrogoi eta hamahirur arrain handiz bethea. HeIo 21, 11 (Lç tira, Dv herrestatu
).
Etxatu zuten, bada [sarea], eta gero ezin kailla zezaketen arrain hainitz izanaren fuertsaz. Ib. 21, 6.
sense-4
4.
(Lar→Chaho). "Sondar, sondear"Lar.
sense-5
5.Calar (la bayoneta).Cf. Xe 205: Zezena sartu zaie / kala baioneta (el editor cita a la baioneta como variante de otra edición). Agintzen digu kaboak jartzeko zortzi soldaduok etxe-inguruan, baionetak kalaturik. UrruzZer 52s.
sense-6
6.Plegar. Jadanik plegatzen ditu / Plegatzen bere belak; / Hala xoriak hesten tu / Kalatzean hegalak. (1842). Eskual 6-1-1899, 3.
sense-7
7.Quedar atrapada (una rueda). Bigarren arruda sartu zitzaion ziloka batean eta han kalatu.LarzGH 1959, 89.