1.
(L, BN ap. A),
buruzkainka (BN-baig ap. A),
buruzkanka (V-ger ap. A). (Caer, etc.) de cabeza."Dando volteretas"A.
"Caer dando tumbos"Ib.(a pesar de la trad. de Azkue, no se trata de un verbo sino de una expr. adverbial). v. BURUZ GAIN (s.v. buru). Trumilka dohatzi, buruz gainka dohatzi; beren harriduran elgar phoxulatzen dute, elgar aurthikitzen. Laph 204.
[Jende] xeheago zenbeit handik haratxago josteta ari direlarik buruz-gainka kizkien artean. JEBur 162.
Gu, betiko antzera, batian buruzkanka, bestian ankazgora. KkAb II 139.
sense-2
2."
Buruzkainka, hasta la coronilla. Lanez buruzkainka nabill aspaldixan
"ElexpBerg.