1.
(SP, UrtGram 42, Añ, Dv, H),
eskastarzun (Gèze),
eskaztarzun,
ezkastarzun (Foix ap. Lh.). Falta, carencia."Manque, défaut"SP.
"Escasez", "poquedad" Añ."Insuffisance"Gèze.
v. eskas (II, 1). Deusen ere Zeruetan ezta eskastasunik. EZMan I 133.
Ez hedatze haur, gauzaren ezinkizunetik heldu da, eta ez miserikordiaren eskastasunetik. Ax 144 (V 95).
Hamar ezkuturen behar zarenean edo bertze premia bat eta eskastasun bat duzunean. Ib. 148 (V 97).
Bertzela tratatzen gaitu / Munduan eskastasunak, / agintzen baitarozkigu / Zeruko handitasunak. Gç 67.
Mündü huntako gaiza konplitienek orok badie zunbait ezkastarzün bereki nahastekatürik. Mst I 3, 4.
Süpli itzazü ene doloriaren eskaztarzüna. UskLiB 101.
Nere eskastasuna bethe zazu zure sakrifizioaren handiaz. DvLEd 107.
Mintzazale ederrenek ere aithortü diela zure goratarzünez eta perfetzionez mintzatzeko bere eskaztarzüna. IpHil VI.
sense-2
2.Defecto; carácter defectuoso."Petitesse de caractère"Dv.
Nere eskastasuna / publikatu dute, / naizen baño eskasago / juzgatutzen naute. AzpPr 87.
Gure arteko nekazari baten uste, iritzi, asmo, nahi, beteginzarre eta eskastasunen irudi garbia. MEIG III 71.