1.
(Gèze→Dv, H),
jakinsutu (S ap. A),
jakintsundu (Dv). Hacer(se) sabio; instruir(se)."S'instruire, apprendre"H.
"Instruirse"A.
Zük bihotzak argitzen eta jakinsützen dütüzü. Mst III 2, 2 (Ip jakintsützen; SP dotrinatzen, Ol irakatsi).
Dohatsü da, Jauna, zük jakintsützen düzüna. Ib. 3,1.
Mündiari erakatsi behar zütien egiez hen jakintsützeko. CatS 29.
Zoinen laster eta untsa jakintsütürik ginatekian jakin behar dütügün oroz. IpImit I 25, 6.
Apostoliak ere izan ziren Jinkoaz jakintsütürik. IpHil 198.
Gure laguntzari esker, [...] jakintsutu dira, tresnatu eta indartu. SoEgHerr 2-5-1957, 1.
sense-2
2.Informar(se)."Être informé, avoir eu connaissance. Iankintsutu naiz ethorria dela
"H.
"Informer, instruire quelqu'un de quelque chose. Iakintsutzen zaitugu, bada, zure adiskidea hil dela
"Ib. Hortan ez zen kalonjea ongi jakintsutua izan. LfELit 196.